Sarjana Nantah dan Peranannya dalam Pengembangan Bahasa dan Sastera Melayu

Abstract

The establishment of Nanyang University (Nantah) was seen to be more destructive than constructive in the eyes of colonial masters and others, because the timing coincided with the political whirlwind surrounding the developmentof national identity in Singapore and Malaysia. That scenario interestingly aroused a keen interest among the students of Nantah in learning Malay language and literature. As a result, several respectful scholars and researchers in these two fields appeared. Nevertheless, their contributions and roles have seldom been publicized in the academic discourse on Malay world studies until now This article attempts not only to review the scholarship of two prominent figures from Nantah in moulding the understanding and opinion of the Chinese community about Malay language and literature, but also to summarize the characteristics they shared in their involvement.Penubuhan Universiti Nanyang (Nantah) dilihat lebih bersifat destruktif daripada konstruktif oleh pemerintah kolonial dan pihak lain yang tertentu, berikutan penubuhannya pada ketika politik di Singapura dan Tanah Melayu bergelora dengan isu pembinaan identiti kebangsaan. Tetapi, senario itu telah mencetuskan semangat mahasiswa Nantah untuk mempelajari bahasa dan sastera Melayu dengan gigih dan konsisten sehingga berjaya melahirkan beberapa orang sarjana, peneliti dan pengamal bahasa Melayu yang disegani masa kini. Namun, sumbangan dan peranan mereka jarang diketengahkan secara tegas dalam wacana ilmiah pengajian Alam Melayu, apatah lagi penobatan dengan sewajarnya. Rencana ini cubs mendokumentasi kesarjanaan dua orang tokoh lepasan Nantah dalam membentuk fahaman dan tanggapan masyarakat Cina secara umum terhadap bahasa dan sastera Melayu, selain melihat ciri-ciri yang boleh dirumuskan daripada bentuk dan proses penglibatan mereka.