Köken Devlet ve Sınır-Aşan Sivil Toplum Politikaları: Türkiye Örneği

Abstract

Türkiye’den Avrupa’ya yönelik 1960’lardaki işçi göçünü takip eden dönemde yurtdışında ortaya çıkmaya başlayan ve özellikle 1980 darbesinin ardından siyasi göç hareketiyle ivme kazanan bir ulusaşırı sivil toplum hareketliliğinden söz etmek mümkündür. Son 20 yılda devletin yurtdışında yaşayan vatandaşlarına yönelik yaklaşımının değişimi ve yeni kurumsal yapılarla birlikte devlet-göçmen sivil toplumu ekseninde önemli farklılaşmalar yaşanmıştır. Bu çalışma, devlet ve göçmen toplulukların ulusaşırı alana dair uygulamalarının birbirini etkileyen süreçler olduğunu ortaya koyar. Türkiye’deki siyasi ortamdan etkilenen sivil toplum alanı; ideolojik, dini, siyasi ayrışmalar temelinde şekillenirken, son yıllarda devletin yurtdışında resmi olmayan lobi yaratma ve onu güçlendirme politikaları bu ayrışmaları derinleştirmektedir.