Travmatik Yaşantılar ile Çocukluk ve Ergenlik Suçları Arasındaki İlişkinin Sosyodemografik Faktörlere Göre Farklılaşması

Abstract

Bu çalışmanın amacı suç işlemiş ve ceza evinde bulunan çocukların önceki travmatik yaşantıları ile işledikleri suçlar arasındaki ilişkilerin araştırılmasıdır. Çalışmada bir sosyodemografik anket ile travmatik yaşantıları ölçmek üzere tasarlanmış geçerli ve güvenilir uluslararası bir skala olan Yaşam Olayları Kontrol Listesi kullanılmıştır. Tekrarlanan fiziksel saldırı en çok raporlanan travmatik yaşam olayı olarak ortaya çıkmıştır. Maruz kalınan kümülatif travma düzeyi kişinin yaşama karşı suçlara mı mala karşı suçlara mı karıştığını ayırt edebilmiştir. Diğer insanların kasten neden olduğu travmalar çocukların/ergenlerin karıştığı en ciddi suçları yordayabilmiştir. Sosyodemografik etki ciddi değildir. Genel olarak örneklemin çoğu 16 yaş üstü, düşük gelirli, çok çocuklu ve anne babanın birlikte yaşadığı ailelerden gelmektedir. Sonuçlar suçun sosyal olarak aile içinde öğrenildiğini, dolayısıyla ailede verilen disiplinin suç davranışının önlenmesinde önemli rolü olduğunu ve farklı suçlara karışmanın farklı tiplerde travmatik deneyimlerden etkilendiğini desteklemekte; ailede suç kariyeri destekleniyor, suça karşı normlar yok sayılıyor ise aile bütünlüğünün suça karışmaktan koruyucu bir rol oynamadığının altını çizmektedir.