How Should Referral Chain be Implemented in Family Medicine in Turkey?

Abstract

Amaç: Bu çalışmanın amacı aile hekimlerinin, Türkiye’de gelecekte uygulanması muhtemel sevk zinciri ile alakalı olarak uygulanabilirliği ve nasıl uygulanabileceği noktasında görüşlerini araştırmaktır. Materyal ve Metot: Bu kesitsel tanımlayıcı çalışma 10.01.2018 – 18.03.2018 tarihleri arasında aile hekimi, aile hekimi uzmanı ve aile hekimi asistanı toplam 201 hekime yüz yüze görüşme yöntemi ve e‐posta yoluyla aile hekimliği sisteminde uygulanması muhtemel sevk sistemine dair görüşlerini sorgulayan anket uygulanmıştır. Bulgular: Ankete katılan toplam 201 hekimin %85,07’si aile hekimliği sistemine sevk zincirinin gelmesi gerektiğini savunurken %55,72’si sevk sisteminin Türkiye’de uygulanabileceği yönünde görüş beyan etmiştir. Sevk edecekleri kurumlar konusunda kısıtlanmak istemeyen katılımcıların, %50,87’si il içerisinde istedikleri hastaneye ve uzmanlık branşına hastaları sevk edebilmeyi istemektedir. Katılımcıların %96,01’i kamu spotları ile halkın bilinçlenmesi gerektiğini savunurken %98’i aile hekimi başına sorumlu olunan nüfusun azaltılması gerektiğini düşünmektedir. Çalışmaya katılan hekimlerin %91,04’ü aile hekimliğinde, koruyucu hekimliğin daha çok ön plana çıkartılmasını, %75,62’si aile hekimliğine başvurulmadan 2.basamak sağlık kuruluşlarına giden hastalardan ek ücret alınarak sevk zincirinin teşvik edilmesi gerektiğini, %81,59’u evde sağlık hizmetlerine ayrılan zamanın aile hekimliğine bağlı 65 yaş üstü ve engelli nüfus ile paralel olarak arttırılması gerektiğini, %96,01’i sevk zincirinde 65 yaş üstü ve engelli hastaların sevk edildikten sonra ilgili sağlık kuruluşuna ulaşımı ile ilgili bir birimin yerel yönetimler ve Sağlık Bakanlığı işbirliğiyle kurulması gerektiğini, %69,65’i Aile hekimlerinin, hastalarını doğrudan yan dal uzmanlarına sevk edebilmesi gerektiğini düşünürken %27,86’sı Aile hekimi sevk ettiği hastası ile birlikte ilgili uzmana gidebilmeli ve ilgili uzmanının muayenesine katılabilmesi gerektiğini, %24,37’si Aile hekimliğinde telefonla sağlık hizmetlerinin geliştirilmesi ve aile hekimliğine bağlı hastaların telefonla hekime ulaşarak bilgi alması gerektiğinde hekimin telefonla semptomlarını öğrendiği hastalarının lüzum halinde sevkini gerçekleştirebilmesi gerektiği yönünde fikir beyan etmiştir. Sonuç: Çalışmamıza katılan aile hekimleri büyük oranda aile hekimliği uygulamasına sevk zincirinin gelmesi gerektiğini düşünmekte olup aile hekimliği uygulamasının geliştirilmesi ve sevk zincirinin sağlıklı bir şekilde işletilebilmesi için Dünya’da mevcut aile hekimliği ve sevk zincirleri sistemleri örnekleri değerlendirilerek ek adımlar atılması gerektiği yönünde fikir beyan etmektedirler.