İş Doyumu ve Yaşam Doyumu İlişkisi: Bir Kamu Kurumu Üzerinde Analitik Bir Araştırma

Abstract

Bu çalışmada yaşamlarının önemli bir kısmını işyerlerinde geçiren çalışanların iş doyumları ile yaşam doyumları arasındaki ilişki incelenmeye çalışılmıştır. Bu amaçla bir kamu kurumunda çalışan 131 personel üzerinde analitik bir araştırma gerçekleştirilmiştir. Araştırma için gerekli olan veriler anket tekniği kullanılarak toplanmıştır. Hazırlanan anket formunda katılımcıların demografik özellikleri ile iş ve yaşam doyumlarına ilişkin sorular yer almıştır. Katılımcıların iş doyumları Brayfield ve Rothe (1951) tarafından geliştirilen tek boyutlu “İş Doyumu Endeksi” ile ölçülmüştür. Katılımcıların yaşam doyumları ise Diener ve arkadaşları (1985) tarafından geliştirilen tek boyutlu “Yaşam Doyum Ölçeği” ile ölçülmüştür. Araştırmada analiz yöntemi olarak tanımlayıcı istatistikler ile korelasyon ve regresyon analizleri kullanılmıştır. Yapılan regresyon analizi sonucunda iş doyumunun yaşam doyumu üzerinde anlamlı bir etkiye sahip olduğu belirlenmiştir.In this study, the relationship between job satisfaction and life satisfaction of employees who spend a significant part of their lives at workplaces was investigated. For this purpose, an analytical research was carried out on 131 staff working in a public institution. The data required for the research were collected using the survey technique. The questionnaire included questions about the demographic characteristics of the participants and their job and life satisfaction. Job satisfaction of the participants was measured by the one-dimensional “Job Satisfaction Index” developed by Brayfield and Rothe (1951). Life satisfaction of the participants was measured by the one-dimensional “Life Satisfaction Scale” developed by Diener et al. (1985). Descriptive statistics, correlation and regression analyzes were used as the analysis method. As a result of the regression analysis, it was determined that job satisfaction had a significant effect on life satisfaction