In Vitro Regeneration Potential of Thin Cell Layer Explants of Lentisk (Pistacia lentiscus var. Chia) Plant

Abstract

The problems encountered in the production of the lentisk trees, which are one of the important endemic plants of our country have led to the use of biotechnological methods. In this research for this purpose, the TCL (Thin Cell Layer) technique was consideredto investigate of in vitro regeneration potential of expants used for production of lentisk. Firstly, the leaf, node and stem parts of the plant were cut by TCL technique and these explants had been cultured in semi-solid MS media supplemented with 2,4-D and KIN at different concentrations (0.1, 0.2, 0.5 and 1.0 mg/L). The highest callus formation percentage was 100% in transverse stem layers and longitudinal node in MS media including 1 mg/L 2,4-D and 1 mg/L KIN. The lowest callus regeneration ratios were found as 26.67% for three explant types (transverse leaf, transverse stem, longitudinal node). Due to the high rate of darkening in regenerated calli, these were transferred primarily to semi-solid media containing different antioxidants (ascorbic acid, citric acid, PVP, active charcole) and after that culturedin liquid media containing different plant growth regulators (IAA, KIN and BAP) to induced somatic embryogenesis. Later, the calli were encapsulated to prevent darkening and the nurse technique was applied with Aloe vera L. and Gossypium hirsutum L. calli as a different application. As a result of all these trials, somatic embryogenesis didn’t occur, but darkening ratio was reduced to 6.67%.Ülkemizin önemli endemik bitkilerinden biri olan sakız ağacının üretiminde yaşanan sorunlar, biyoteknolojik yöntemlerin kullanılmasına yol açmıştır. Bu çalışmada, sakız ağacı üretimine yönelik olarak kullanılan eksplantların in vitro rejenerasyon potansiyellerinin incelenmesi amacıyla, TCL (İnce Hücre Tabaka) tekniği ele alınmıştır. İlk olarak, bitkinin yaprak, nod ve gövde kısımları TCL tekniği ile kesilmiş ve bu eksplantlar, farklı konsantrasyonlarda (0.1, 0.2, 0.5 ve 1.0 mg/L) 2,4-D ve KIN ile desteklenmiş yarı katı MS ortamında kültüre alınmışlardır. En yüksek kallus oluşum yüzdesi, enine gövde ve boyuna nod eksplantlarında %100 olarak 1 mg/L 2,4-D ve 1 mg/L KIN içeren MS ortamında elde edilmiştir. En düşük kallus rejenerasyon oranları ise, üç eksplant tipinde (enine yaprak, enine gövde, boyuna nod) %26,67 olarak bulunmuştur. Rejenere olan kalluslardaki yüksek kararma oranı nedeniyle, bu kalluslar öncelikle farklı antioksidanlar (askorbik asit, sitrik asit, PVP, aktif karbon) içeren yarı katı ortamlara aktarılmışlardır ve ardındansomatik embriyogenezi başlatmak için farklı bitki büyüme düzenleyicileri (IAA, KIN ve BAP) içeren sıvı ortamlarda kültüre alınmışlardır. Daha sonrasında kararmayı önlemek için kalluslar enkapsüle edilmişlerdir ve ayrıca farklı bir uygulama olarak Aloe vera L. yaprakları ve Gossypium hirsutum L. kallusları ile nörs tekniği uygulanmıştır. Tüm bu denemeler sonucunda somatik embriyogenezmeydana gelmemiştir, ancak kararmalar %6,67’ye kadar azalmıştır.