TOPLUMSAL BİR GERÇEKLİK OLARAK YOKSULLUK VE VAKIFLARIN FONKSİYONLARI: KARAMAN YUNUS EMRE KÜLTÜR VAKFI ÖRNEĞİ

Abstract

Yoksulluk, geçmişten günümüze kadar gelen dinamik sosyal bir olgu olarak karşımıza çıkmaktadır. Yoksulluk Türkiye açısından ele alındığında, hükümetlerin sosyal devlet anlayışı içinde yoksullukla mücadele etmeye çalıştıkları, bunun yanında sivil toplum kuruluşlarının da yoksullukla mücadelede önemli roller üstlendikleri görülmektedir. Her toplumda, kendi kültürel yapısı içinde farklı özellikler ve farklı dinamikler etrafında şekillenen yoksullara yönelik yardımlaşma ve dayanışma birliklerinin bulunduğunu ifade etmek gerekmektedir. Bu çalışmanın amacı, dayanışmanın toplumsal ilişkilerde formel ve enformel şekilde yapılaşarak görünürlük kazandığı olgular etrafında, dayanışma ağlarının yoksullukla baş etmede önemli bir işleve sahip olduğu kabulünden hareket ile yoksulların da içinde olduğu dayanışma ağlarının yerel düzeyde nasıl konumlandığını, sosyal yardımlaşma ve dayanışma vakıflarının toplumsal fonksiyonlarını, Yunus Emre Kültür Vakfı’ndan yardım alan kişilerin sosyal yardımlar ve yoksulluk hakkındaki görüşlerini inceleyerek belirlemektir. Bu çalışma, yoksulluğu önlemeye yönelik mekanizmalardan biri olan dini saikli ve hayırseverlik (philanthropy) temelli vakıf olgusunun günümüz Türkiye’sinde yerel düzlemde nasıl işlediği ve bu süreçte nasıl bir ilişki biçimi üretildiğini anlama çabası olarak değerlendirilmelidir. Araştırma sonucunda; Yunus Emre Kültür Vakfı’nın yaptığı yardımlarda görece tarafsız ve adaletli olduğu, yapılan yardımların topluma önemli katkılarının olduğu, ancak yapılan yardımların katılımcıların geleceğe güvenle bakmaları konusunda ve katılımcıların yaşamlarını rahatlatmada yetersiz olduğu belirlenmiştir. Araştırmada yoksullara herkesten önce devletin yardım etmesi gerektiği konusunda bir fikir birliğinin olduğu, yoksulların çocuklarının da yoksul bir yaşam sürmeye devam edeceği düşüncesinin ağır bastığı tespit edilmiştir. Anahtar Sözcükler: Yoksulluk, Yoksulluk Kültürü, Vakıf, Sosyal ve Dayanışma Vakıfları, Hayırseverlik. POVERTY AS A SOCIAL REALITY AND SOCIAL FUNCTIONS OF FOUNDATIONS: EXAMPLE OF KARAMAN YUNUS EMRE CULTURAL FOUNDATION Abstract: Poverty has been a dynamic social fact from past to present. When poverty is handled in Turkey, it is seen that governments try to struggle against poverty as a social state, and in addition to that, non-governmental organizations also take significant roles to struggle against poverty. It should be declared that in every society, in its own cultural structure, there are fraternal and solidarity associations formed by different features and different dynamics. The aim of this study is to determine how solidarity networks, in which the poor also involve, locate on local level and to determine functions of fraternal and solidarity associations with the motive of acceptance that solidarity networks have important function to struggle against poverty. We focus on the frame of facts apparent via structured solidarity in social interactions formally and informally, via evaluating the views of the people who receive support from Yunus Emre Kültür Vakfı (Yunus Emre Cultural Foundation) on social support and poverty. This research should be interpreted as an effort to understand how the fact of charitable foundation based on religious and philanthropy function on local level in Turkey at the present time and what kind of a relationship is produced in this process. In the end of the research, it is concluded that Yunus Emre Kültür Vakfı is relatively impartial and fair about donations it makes. The donations have significant contributions in society; however, the donations are not enough to make the participants confident about the future and to comfort their lives. In the research, there is a consensus that the state has to support the poor first and foremost, otherwise the children of the poor will live a poor life of their own. Keywords: Poverty, Poverty Culture, Foundation, Social Solidarity foundations, Philanthropy .