Dynamic water resource management for achieving self-sufficiency of cities of tomorrow

Abstract

Steden kunnen beschouwd worden als producenten van primaire en secundaire grondstoffen. Volgens onze hypothese, moet deze zelfvoorziening uitgaan van de kleinst mogelijke ruimtelijke schaal. De mogelijkheden om energie en water in Nederland te ‘oogsten’ zijn geëvalueerd, uitgaande van gemiddelde jaarcijfers. De resultaten op nationale schaal laten zien dat het mogelijk is om aan 100% van de elektriciteitsvraag, 55% van de warmtevraag en 52% van de watervraag te voldoen. In werkelijkheid zijn er echter beperkingen aan deze mogelijkheden tot oogsten als gevolg van de dynamiek in grondstof- en energiestromen, stedelijke typologie en technologische (in)efficiëntie. Om de werkelijke oogstpotenties te kunnen bepalen is daarom dynamische modellering nodig op relatief fijne tijd- en ruimteschalen. Op gebouwniveau zijn scenario's onderzocht met verschillende strategieën zoals het minimaliseren van de vraag, en het verkrijgen van secundaire kwaliteit water voor toiletspoeling en wasmachinegebruik door recyclen van licht grijs water (LGW) en het opvangen van regenwater (multi-sourcing).