ÖRGÜTSEL YALNIZLIK İLE İŞTEN AYRILMA NİYETİ İLİŞKİSİNDE ÖRGÜTSEL SESSİZLİĞİN ARACILIK ETKİSİ

Abstract

Belirli amaçlar için bir araya gelmiş insanlardan oluşan yapı örgüt olarak tanımlanmaktadır. İş hayatında çalışanların birbirleriyle yaşamış oldukları sorunlar bazen onları yalnızlığa itmektedir. Ancak insan yapısı gereği sosyal bir varlıktır ve yalnız yapamaz. Kişilerarası ilişkilerde yaşanan sorunlar ve olumsuz değişimler bireylerin iş yaşamlarını etkilemektedir. Günümüzde iş dünyasında yalnızlık sorununun giderek yaygınlaştığı görülmektedir. Bu çalışma işletmelerdeki çalışanların örgütsel yalnızlık, örgütsel sessizlik ve işten ayrılma niyeti arasında nasıl bir ilişki olduğunu belirlemek amacıyla tasarlanmıştır. Literatürde bu üç kavram arasındaki ilişkiye yönelik olarak sınırlı sayıda araştırma mevcuttur. Ancak üç başlığı bir arada ele alan çalışma bulunamamıştır. Bu noktada çalışmanın literatüre katkı sağlaması umulmaktadır. Araştırma amacı doğrultusunda Konya ilinde faaliyet gösteren, en çok şubesi bulunan devlet ve özel bankasının tüm ilçelerdeki şube çalışanlarından anket tekniği ile veriler toplanmıştır. Elde edilen veri setine frekans, açıklayıcı ve doğrulayıcı faktör analizi, korelasyon analizi uygulanmış ve araştırma modelinin doğruluk testi için YEM’den yararlanılmıştır. Yapılan analiz sonuçlarına göre, banka çalışanlarının örgütsel yalnızlık düzeyi örgütsel sessizlik düzeyini %36; örgütsel yalnızlık düzeyi işten ayrılma niyetini %25; örgütsel sessizlik düzeyi işten ayrılma niyetini %31 ve örgütsel yalnızlık düzeyi örgütsel sessizlik aracılığı ile işten ayrılma niyetini %16 oranında etkilediği tespit edilmiştir.The structure consisting of people who come together for specific purposes is defined as an organization. The problems experienced by the employees in business life sometimes push them to loneliness. However, it is a social entity due to its human nature and cannot do it alone. Problems and negative changes in interpersonal relationships affect the business life of individuals. Today, it is seen that the problem of loneliness is becoming more common in business world. This study was designed to determine the relationship between organizational loneliness, organizational silence and intention to leave. There are a limited number of studies in the literature regarding the relationship between these three concepts. However, no study addressing three titles together has been found. At this point, it is hoped that the study will contribute to the literature. For the purpose of the research, data was collected from the branch employees of the state and private banks, which operate in Konya and have the highest number of branches, in all districts by means of a survey technique. Frequency, explanatory and confirmatory factor analysis and correlation analysis were applied to the obtained data set and YEM was used for the accuracy test of the research model. According to the results of the analysis, the level of organizational loneliness of bank employees is 36% of organizational silence; the level of organizational loneliness is 25%; it was determined that the level of organizational silence affects the intention to leave by 31% and it was determined that the level of organizational loneliness affects the intention to leave through organizational silence by 16%.