Duygusal İşçilik ve İş Yaşamında Yalnızlığa Yönelik Öğretmen Görüşleri

Abstract

Bu çalışmanın amacı öğretmenlerinin duygusal işçilik ve iş yaşamında yalnızlık düzeylerine yönelik görüşleri arasında anlamlı ilişki olup olmadığını tespit etmektir. İlişkisel tarama modelinde yürütülen araştırmanın çalışma evrenini 2015-2016 eğitim öğretim yılında Bolu merkez ilçesinde ortaöğretim kurumlarında görev yapan 449 öğretmen oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak Öğretmenlerde Duygusal İşçilik Ölçeği ve İş Yaşamında Yalnızlık Ölçeği kullanılmıştır. Araştırma verilerinin analizinde ortalama, standart sapma ve Sperman Rho korelasyon analizi yapılmıştır. Araştırmaya göre; öğretmenlerin duygusal işçilik görüşleri toplamda ve bütün alt boyutlarda (otomatik duygusal düzenleme, duygusal sapma ve derinden rol yapma) “kısmen tanımlanıyor” düzeyindedir. Öğretmenlerin iş yaşamında yalnızlığa ilişkin görüşleri ise toplamda “biraz uygun”; duygusal yoksunluk boyutunda “uygun değil”, sosyal arkadaşlık boyutunda “uygun” düzeyindedir. Öğretmenlerin duygusal işçilik ve iş yaşamında yalnızlık düzeylerine yönelik görüşleri arasında düşük düzeyde pozitif ve negatif yönlü ilişkiler ortaya çıkmıştır. Duygusal işçiliğin toplamı ile iş yaşamında yalnızlığın sosyal arkadaşlık boyutu arasında düşük düzeyde pozitif yönlü, derinden rol yapma boyutu ile duygusal yoksunluk ve sosyal arkadaşlık boyutları arasında düşük düzeyde pozitif yönlü; otomatik duygusal düzenleme boyutu ile sosyal arkadaşlık boyutu ile pozitif yönlü, duygusal yoksunluk boyutu ile negatif yönlü düşük düzeyde anlamlı ilişki tespit edilmiştir.