Doğum Tipi Değişkeninin Anne-Bebek Etkileşimi ve Annenin Bebeğini Algılaması Üzerindeki Etkilerinin İncelenmesi

Abstract

Amaç: Bu araştırma, normal vajinal doğum ile sezaryen  doğumun anne bebek etkileşimi  ve annenin yenidoğan bebeğini algılaması üzerine etkisinin belirlemek amacı ile kesitsel olarak yapılmıştır. Metod : Araştırmanın evrenini Anadolu'da bir devlet hastanesinde doğum yapan 4457 anne ve yenidoğan, örneklemini ise 01 Ekim-31 Aralık 2007 tarihleri arasında doğum yapan 230 anne ve yenidoğan oluşturmuştur. Araştırmanın verileri, anne-yenidoğan tanıtıcı özelliklerine ilişkin soru formu, Anne-Bebek Etkileşimi Değerlendirme Ölçeği, Yenidoğanı Algılama Ölçeği kullanılarak dört aşamada, gözlem ve yüz yüze görüşme yöntemi ile toplanmıştır. Araştırmadan elde edilen veriler bilgisayarda (SPSS paket program) yüzdelik,ortalama,standart sapma, t testi, ki-kare testi, varyans analizi, ileri Bonferroni testi kullanılarak değerlendirilmiştir. Bulgular: Sezaryen doğum yapan annelerin ilk temas ve ikinci gün temas anne-bebek etkileşim puanı ortalamalarının 5-7 olduğu (%72-53.9); vajinal yolla doğum yapan annelere oranla daha fazla ebe/hemşireye ihtiyaç duyduğu belirlenmiştir (p<0.05). Annelerin bebeklerini negatif ve pozitif algılamaları ile doğum şekilleri arasındaki fark istatistiksek olarak anlamlı bulunmamıştır (p>0.05). Pozitif algılayan annelerin bebeklerini ilk görme zamanlarına göre istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmuştur (p<0.05).  Sonuç: Çalışmanın sonucunda özellikle sezaryen doğum yapan annelerin ilk temas ve ikinci gün temas anne-yenidoğan etkileşiminde önemli bir fark ile daha fazla desteğe ihtiyaç duydukları, doğumdan hemen sonra bebeğini görmenin pozitif algıyı artırdığı saptanmıştır.