Uzaktan Eğitim Alan Üniversite Öğrencilerinin Sosyal Bulunuşluk ile İşlemsel Uzaklıkları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi

Abstract

Günümüz bilgi çağında bireylerin her yaşta, her yerde ve her konuda öğrenmelerini destekleyen çevrimiçi öğrenmeyle gerçekleşen uzaktan eğitim kavramının önemi üzerinde durulmaktadır. Uzaktan eğitim ortamlarında; bireylerin kendilerini ne derece sosyal ortamlarda hissettiği, sosyal bulunuşluk algısının nasıl olduğu ve fiziksel uzaklıkların iletişimi ne ölçüde etkilediği, işlemsel uzaklıkların bireyler üzerinde nasıl sonuçlarının olduğu önemli bir sorun haline gelmiştir. Yapılan bu araştırmanın amacı, uzaktan eğitim alan üniversite öğrencilerinin sosyal bulunuşluk düzeyleri ile işlemsel uzaklıkları arasındaki ilişkiyi incelemektir. Araştırmada tarama yöntemi modellerinden ilişkisel tarama kullanılmıştır. Veriler ‘Sosyal Bulunuşluk Ölçeği’ ile ‘İşlemsel Uzaklık Ölçeği’ kullanılarak elde edilmiştir. Ayrıca araştırmanın amaçlarına yönelik olarak araştırmacı tarafından hazırlanan ‘Kişisel Bilgi Formu’ da kullanılmıştır. Araştırma, 2018-2019 akademik yılının birinci döneminde Mersin Üniversitesi Sosyal Bilimler Meslek Yüksekokulunda öğrenim gören 607 birinci sınıf öğrencisine uygulanmıştır. Elde edilen bulgulara göre, öğrencilerin sosyal bulunuşlukları ve işlemsel uzaklıkları; cinsiyete, öğrenim türüne, uzaktan eğitim deneyimine, çalışma durumuna ve üniversite öncesi yaşadığı yere göre farklılaşmamakta, öğrenim gördükleri bölüm ve teknolojik yeterlilik düzeylerine göre ise farklılaşmaktadır. Öğrencilerin sosyal bulunuşluk ile işlemsel uzaklık ölçeklerinin toplam puanları arasındaki ilişkiye bakıldığında pozitif yönde orta düzeyin üzerinde ve anlamlı bir ilişki olduğu tespit edilmiştir.In today's information age, the importance of distance education concept which is realized by online learning which supports the learning of individuals in every age, everywhere and in every subject is emphasized. In distance education environments; the extent to which individuals feel themselves in social environments, how the perception of social presence and how physical distances affect communication, and how operative distances have consequences on individuals have become an important problem. The aim of this study is to investigate the relationship between social presence levels and transactional distance of university students who receive distance education. In the study, relational scanning which is one of the scanning method models was used. The data were obtained by using the Social Presence Scale and Transactional Distance Scale. In addition, Personal Information Form ‘prepared by the researcher was used for the purposes of the research. The research has been applied to 607 first year students in Mersin University Social Sciences Vocational School in the first semester of 2018-2019 academic year. According to the findings, students' social presence and transactional distances; they do not differ according to gender, type of education, distance education experience, working status and the place they lived before the university, but they differ according to the departments and technological competence levels. When the relationship between social presence and total scores of transactional distance scales was examined, it was determined that there was a positive and moderate relationship.