Hastanede Yatan Kronik Obstrüktif Akciğer Hastalığı Olan Bireylerde Dispne Şiddeti ve Genel Konfor Düzeyi Arasındaki İlişkinin Belirlenmesi

Abstract

Giriş: Kronik obstrüktif akciğer hastalığı olan bireylerde en sık görülen semptom dispnedir. Şiddeti giderek artan dispne önemli fonksiyonel kısıtlılıklara yol açarak hastanın konforunu olumsuz yönde etkilemektedir. Amaç: Bu çalışma, hastanede yatan kronik obstrüktif akciğer hastalığı olan bireylerde dispne şiddeti ve genel konfor düzeyi arasındaki ilişkinin belirlenmesi amacı ile yapılmıştır. Yöntem: Tanımlayıcı – ilişki arayıcı nitelikteki bu araştırma 20 Nisan – 20 Temmuz 2019 tarihleri arasında bir eğitim araştırma hastanesinin göğüs hastalıkları kliniklerinde yatan 158 hasta ile yapılmıştır. Araştırmanın verilerinin toplanmasında tanıtıcı bilgi formu, İngiliz Tıbbi Araştırma Konseyi Dispne Skalası, Dispne 12 Ölçeği ve Genel Konfor Ölçeği kullanılmıştır. İstatistiksel değerlendirmede sayı, yüzde, ortalama, standart sapma, Kruskall Wallis analizi, Spearman korelasyon testi kullanılmıştır. Bulgular: Çalışmada hastaların Dispne 12 Ölçeği ve Genel Konfor Ölçeği toplam puan ortalamalarının sırasıyla 25.91 ± 8.63 ve 2.59 ± 0.36 olduğu belirlenmiştir. Hastaların %29.7’sinin orta şiddette, %37.4’ünün şiddetli ve %23.4’ünün çok şiddetli dispne yaşadığı saptanmıştır. Çalışmada, Genel Konfor Ölçeği toplam puan ortalamasına göre; hastaların medeni durumu, gelir durumu, evde oksijen kullanımı, hastaneye yatış̧ sıklığı, kullanılan ilaç̧ sayısı ve dispne şiddeti değişkenleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark olduğu belirlenmiştir (p<0.05). Çalışmada, Dispne-12 Ölçeği ve Genel Konfor Ölçeği puan ortalamaları arasında negatif yönde zayıf yönde ve anlamlı bir korelasyon olduğu saptanmıştır (r =-.38; p =.000). Sonuç: Çalışmada dispne şiddeti arttıkça genel konfor düzeyinin azaldığı belirlenmiştir. Kronik obstrüktif akciğer hastalığı olan bireylere yönelik bütüncül bakım hizmeti sunumunda, dispne şiddetinin ve konforun değerlendirilerek dispnenin etkin yönetimine ve konforu arttırmaya yönelik hemşirelik girişimlerinin bakım planına eklenmesi önerilmektedir.Background: Dyspnea is the most common symptom of COPD. Increasing severity of dyspnea causes significant functional limitations and negatively affects patient comfort. Objectives: The aim of study is to determine the correlation between the severity of dyspnea and general comfort level in hospitalized COPD patients. Methods: This descriptive, correlational study was conducted with 158 patients recruited in the chest diseases clinics of a training and research hospital between 20 April and 20 July 2019. Study data were collected by using an introductory information form, Medical Research Council Dyspnea Scale (MRC-DS), Dyspnea-12 Scale and General Comfort Questionnaire (GCQ). Data were analyzed using number, percentage, mean, standard deviation, Kruskall Wallis analysis, and Spearman correlation test. Results: Our study found that the total mean scores of patients were 25.91 ± 8.63 and 2.59 ± 0.36 for Dyspnea-12 Scale and GCQ respectively. 29.7% of patients had moderate dyspnea, 37.4% had severe dyspnea and 23.4% had very severe dyspnea. According to the total mean scores from GCQ; there was a statistically significant difference between the variables of patients’ marital status, income level, use of oxygen at home, hospitalization frequency, number of medication and the severity of dyspnea (p<0.05). Our study also found that there was a negative, weak and significant correlation between Dispne-12 Scale and GCQ mean scores (r =-.38; p =.000). Conclusion: This study found that general comfort level decreased as the severity of dyspnea increased. Our suggestion is evaluating the severity of dyspnea and comfort and adding nursing interventions to the care plan in order to manage dyspnea effectively and increase comfort while providing holistic care service for COPD patients.