Dijital öykü kullanımının öğrencilerin konuşma becerisi tutum ve motivasyonuna etkisi

Abstract

Bu araştırmanın amacı Türkçe dersinde dijital öykü kullanımının öğrencilerin konuşma becerisi üzerindeki tutum ve motivasyonuna olan etkisini ortaya koymaktır. Araştırmada nicel araştırma desenlerinden ön test son test kontrol gruplu yarı deneysel model kullanılmıştır. Araştırmanın örneklemini ortaokul beşinci sınıfta bulunan 56 öğrenci oluşturmaktadır. Deney ve kontrol gruplarına karar verilmesi için benzeşik örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Verilerin toplanmasında “Konuşma Becerisi Tutum Ölçeği” ve “Öğretim Materyalleri Motivasyon Anketi” kullanılmıştır. Süreç öncesinde deney ve kontrol grubunda Konuşma Becerisi Tutum Ölçeği ön test olarak uygulanmıştır. Yapılan uygulamada Türkçe derslerinde mevcut programa ek olarak dijital öykülerden yararlanılarak konuşma etkinlikleri yaptırılmıştır. Uygulamanın bitiminde deney ve kontrol grubuna Konuşma Becerisi Tutum ölçeği ve buna ek olarak deney grubuna Öğretim Materyalleri Motivasyon Anketi uygulanmıştır. Elde edilen veriler SPSS 20.0 programı ile analiz edilmiştir. Araştırmanın sonucunda dijital hikâyeler kullanılarak işlenen Türkçe derslerinde deney grubundaki öğrencilerin konuşma becerisi tutum ve motivasyonunun kontrol grubundaki öğrencilere göre daha çok arttığı görülmüştür.The aim of this research is to reveal the effect of using digital stories in Turkish lessons on students' attitudes and motivations on speaking skills. In the research, a quasi-experimental model with pre-test post-test control group, which is one of the quantitative research designs, was used. The sample of the research consists of 56 students in the fifth grade of secondary school. Homogeneous sampling method was used to decide on the experimental and control groups. “Speaking Skills Attitude Scale” and “Teaching Materials Motivation Questionnaire” were used to collect data. Before the process, the Speaking Skills Attitude Scale was applied as a pre-test in the experimental and control groups. In the application made, speaking activities were made by using digital stories in addition to the current program in Turkish lessons. At the end of the application, the Speaking Skills Attitude Scale was applied to the experimental and control groups, and the Instructional Materials Motivation Questionnaire was applied to the experimental group. The obtained data were analyzed with SPSS 20.0 program. As a result of the research, it was seen that the speaking skill, attitude and motivation of the students in the experimental group improved more than the students in the control group in Turkish lessons taught using digital stories.