Eğitimde Yeni Bir Paradigma: “Yükseköğretimde Yapay Zekâ”

Abstract

Son yıllarda teknolojide yaşanan gelişmeler toplumları derinden etkilemektedir. Bu gelişmelerden biri olan yapay zekâ da insan yaşamında bir devrim yaratmıştır. Yapay zekânın etkilediği alanlardan biri de yükseköğretimdir. Dijital devrimin bir sonucu olarak ortaya çıkan yapay zekâ, yükseköğretime meydan okumaktadır. Bu yönüyle “Yükseköğretim kurumları yapay zekâya ne kadar hazırdır? Dijital çağın bir çıktısı olan yapay zekâ yükseköğretim kurumlarında nasıl bir devrim yaratabilecektir? Yükseköğretim liderleri yapay zekâya zihinsel ve stratejik olarak ne kadar hazırdır? Yükseköğretimde yapay zekânın etik sınırlılıkları nelerdir? Yapay zekânın öğrenci başarısını arttırmada, öğrenci kaydını kolaylaştırmada ve yükseköğretimdeki kaynakları daha iyi yönetme sürecinde faydaları ve zorlukları nelerdir?” soruları yükseköğretimde yeni bir paradigmadır. Bu sorular perspektifinde bu çalışma, yapay zekânın yükseköğretimde doğru kullanıldığında üniversiteleri güçlendirebileceği tezini öne sürmektedir. Ancak bu tezi gerçekleştirebilmesi için yükseköğretim kurumlarının araştırma, öğretim ve topluma hizmet misyonlarını devam ettirebilmesi için yükseköğretim kurumlarının kendilerini yeniden değerlendirmeye ve dönüştürmeye ihtiyaçları vardır. Günümüzde, birçok üniversite yapay zekâyı yükseköğretimde fonksiyonel olarak kullanmakta ve öğrencilerine mümkün olan en iyi eğitimi sağlamak için gerekli beceri ve bilgileri öğretmek için zaman ayırmaya ve kendilerini geliştirmeye çalışmaktadır. Bununla birlikte, eğitimcilerin ve özellikle de yükseköğretim liderlerinin ve öğretim üyelerinin yapay zekânın eğitimcileri nasıl destekleyebileceğini anlamaları bu süreçte çok önemlidir. Bu bağlamda bu makale, yapay zekânın yükseköğretimdeki rolünü sorgulamasının yanı sıra, yapay zekânın yükseköğretimdeki uygulamalarını sorgulamakta ve yükseköğretim kurumlarının yapay zekâ ile geleceğe nasıl hazırlanabileceğini iyimser bir bakış açısıyla tartışmaktadır.