Öğretim Üyelerinin Öğrenme Ortamlarında Yeni Teknolojileri Kullanma Düzeyinin Belirlenmesi

Abstract

Bu çalışmanın amacı öğretim üyelerinin öğrenme ortamlarında yeni teknolojileri kullanma düzeyinin belirlenmesidir. Tarama modeli çerçevesinde gerçekleştirilen çalışmaya, 2017-2018 akademik yılında Türkiye’nin 9 farklı üniversitesinde görev yapan 112 öğretim üyesi katılmıştır. Veri toplama aracı olarak araştırmacı tarafından uyarlanan “öğrenme ortamlarında yeni teknolojiler” anketi kullanılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre öğretim üyelerinin büyük bir çoğunluğu uyarlanabilir sistemler, bağlam duyarlı ortamlar, elektronik gelişim dosyaları ve RSS beslemeleri hakkında bilgi sahibi değildirler. Öğretim üyelerinin yaklaşık yarısından fazlası öğrenme ortamlarında sanal gerçeklik, giyilebilir teknolojiler, dijital ve çok kullanıcılı oyunlar ve arttırılmış gerçeklik teknolojilerini hiç kullanmadıklarını belirtmişlerdir. Buna ek olarak az sayıda öğretim üyesinin kaynakça düzenleme ve yönetim araçlarını, dijital ve çok kullanıcılı oyunları ve sanal gerçeklik teknolojilerini yalnızca bir kez; blog, e-kitapları, tablet bilgisayarı ve açık öğrenme kaynaklarını nadiren; anlık mesajlaşma servislerini, e-kitapları ve sosyal medya araçlarını ise ihtiyaç duyduklarını anda kullandıkları belirlenmiştir. Az sayıda öğretim üyesi sanal gerçeklik, arttırılmış gerçeklik ve web konferans uygulamalarını ilerleyen yıllarda öğretim süreçlerinde kullanabileceklerini düşünmektedirler. Yeni teknolojilerin çalışılan kurumda mevcut olması, meslektaşlar aracılıyla haberdar olma, konferanslar, öğrencilerin talep etmesi ve kişisel merak, öğretim üyelerinin yeni teknolojileri keşfetmelerini sağlayan önemli fırsatlardır. The aim of this study is to determine the level of using emerging technologies in the learning environments of faculty members. In the 2017-2018 academic year, 112 faculty members working at nine different universities of Turkey participated in the study. The “emerging technologies in learning environments” survey, which was adapted by the researcher, was employed as a data collection tool. According to the findings, the majority of faculty members are not familiar with adaptive systems, context-sensitive environments, e-portfolios, and RSS feed. Most faculty members have never used virtual reality, wearable technologies, digital and multi-user games, and augmented reality in learning environments. In addition, a few faculty members have used reference editing and management tools, digital and multi-user games, and virtual reality technologies only once; blogs, e-books, tablets, and open learning resources rarely; instant messaging services, e-books, and social media tools when needed. It was determined that some faculty members could use virtual reality, augmented reality and web conferencing systems in their instructional processes in the following years. The existence of emerging technologies in the institution, being informed through colleagues, conferences, students' requests, and personal curiosity are important opportunities that enable faculty members to discover emerging technologies.