Ogrody wertykalne jako efektowny element zieleni w krajobrazie zurbanizowanym

Abstract

Zieleń jest integralnym i nieodzownym komponentem przestrzeni zurbanizowanej. Zapotrzebowanie na nią jest tym większe im większy jest stopień zabudowy danego miejsca. W przypadku braku możliwości wykorzystania powierzchni biologicznie czynnych do wprowadzenia roślinności lub chęci zabudowy mało estetycznych pionowych elementów krajobrazu miejskiego można zastosować ogrody wertykalne, których pomysłodawcą był Patrick Blanc w latach 80. XX wieku. Możliwość wprowadzania wielkopowierzchniowych ogrodów nie zajmując powierzchni poziomych nasuwa nieograniczone możliwości bliskiego kontaktu z naturą w centrach wielkich miast, miejscach gęsto zasiedlonych, a nawet we wnętrzach budynków. Praca ukazuje konsekwencje rozwoju budownictwa i infrastruktury miejskiej kosztem terenów zieleni oraz wskazuje ogrody wertykalne jako alternatywę dla kurczących się powierzchni zielonych. Przedstawia charakterystykę ogrodów wertykalnych, ich wpływ na krajobraz miejski oraz rozwiązania techniczne tych założeń. Głównym celem pracy jest prezentacja koncepcji ogrodu wertykalnego w przestrzeni miejskiej Lublina, z zastosowaniem filcowego systemu kieszeniowego, dla potrzeb poprawy walorów estetycznych miejsca oraz samopoczucia mieszkańców.