Οπτικοακουστική Μάθηση και Τηλεδιάσκεψη στην εξΑΕ

Abstract

Η τηλεδιάσκεψη αποτελεί ένα επικοινωνιακό μέσο που δημιουργεί συνθήκες για την εξ αποστάσεως διδασκαλία πολύ κοντινές προς αυτές της δια ζώσης, ενώ δεν έχει μελετηθεί ιδιαίτερα ως προς τις παιδαγωγικές αρχές της εξΑΕ αλλά ούτε και ως προς τη λειτουργία της μάθησης. Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η διερεύνηση της σχέσης θεωριών, αρχών και γνωστικών προσεγγίσεων της οπτικοακουστικής μάθησης και αντίληψης με τη μαθησιακή διαδικασία μέσω τηλεδιάσκεψης στην εξΑΕ. Πρόκειται για μια θεωρητική εργασία που στηρίζεται στη βιβλιογραφική ανασκόπηση χωρίς, όμως, να συνιστά μία τυπική έρευνα βιβλιογραφικής ανασκόπησης. Οι κοινωνικο-συναισθηματικές σχέσεις μιας τηλε-κοινότητας διερεύνησης επηρεάζονται από τα οπτικοακουστικά μηνύματα (λεκτικά και μη) που εκπέμπονται, τα οποία και επιδρούν στην τηλε-γνωστική, στην τηλε-διδακτική και στην τηλε-κοινωνική παρουσία. Με την τηλεδιάσκεψη να αποτελεί ένα πολυμεσικό εργαλείο επικοινωνίας, η γνώση των οπτικοακουστικών θεωριών μάθησης είναι σημαντική. Η μάθηση μέσω τηλεδιάσκεψης στηρίζεται στην αισθητηριακή, και κυρίως στην οπτική, αντίληψη. Έτσι, οι αισθήσεις και οι δράσεις του σώματος των συμμετεχόντων στην τηλεδιάσκεψη θα πρέπει να οδηγούν σε μία αίσθηση «πραγματικότητας» στο συγκεκριμένο ηλεκτρονικό μαθησιακό περιβάλλον. Η επίδραση της οπτικοακουστικής αντίληψης και μάθησης στη μαθησιακή διαδικασία μέσω τηλεδιάσκεψης στην εξΑΕ αναδεικνύει, επίσης, τη σημασία της προσέγγισης της τελευταίας υπό το πρίσμα ενός νέου θεωρητικού πλαισίου, δεδομένου και των νέων συνθηκών που υπάρχουν στον χώρο της εκπαίδευσης στην Ελλάδα λόγω της υγειονομικής κρίσης που βιώνει η χώρα.