Emotional Appeal of Science Fiction Cinema: In Awe of Interstellar

Abstract

Science fiction has almost become the modern-day mythology, and compared to literature, it is a genre that attracts masses of people in the field of cinema. The ‘sublime,’ which is identified as one of the attractive aspects of science fiction literature, is a philosophical and aesthetic concept with a wide semantic variation associated with greatness, power and limitlessness. The expression of the sublime in cinema creates an emotion of ‘awe.’ Awe as a complex emotion is being increasingly explored in theoretical and empirical studies in recent years. In this study, the emotion of awe is examined on the example of Interstellar (Christopher Nolan, 2014). The film has distinctive depictions of the sublime and it suggests two distinguishing features of awe (i.e., vastness and a need for accommodation) by treating various aspects of science fiction themes and by its affective qualities. It has been concluded that awe as a cinematic emotion is the emotional core of Interstellar. The film embodies the operational structure of awe.Bilim kurgu neredeyse modern dünyanın mitolojisi haline gelmiş olup edebiyata kıyasla sinemada insanları kitleler halinde salonlara çekmeyi beceren bir türdür. Bilim kurgu edebiyatının cezbedici yönlerinden biri olarak gösterilen ‘yüce,’ büyüklük, güç ve sınırsızlık ile ilişkilendirilen, geniş bir anlamsal varyasyona sahip felsefi ve estetik bir kavramdır. Sinemada yücenin dışavurumu bir ‘hayranlık’ duygusu oluşturur. Hayranlık girift bir duygu olarak teorik ve ampirik çalışmalarda son yıllarda artan bir hızla incelenmektedir. Bu çalışmada, Christopher Nolan’ın Yıldızlararası (Interstellar, 2014) filmi özelinde, bilim kurgu sinemasının insanları cezbetmesinin ardında yatan hayranlık duygusu incelenmiştir. Film, yücenin ayırt edici tasvirlerine sahiptir ve bilim kurgu temalarının çeşitli yönlerini ve duygusal niteliklerini işleyerek hayranlığın iki ayırt edici özelliğini (enginlik ve uyum sağlama ihtiyacı) ortaya koymaktadır. Bir sinemasal duygu olarak hayranlığın Yıldızlararası filminin duygusal özü olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Film, hayranlık duygusunun işlemsel yapısını cisimleştirir.