Planowanie aktywności ruchowej oraz korzyści z niej płynące u osób po 60. roku życia

Abstract

Starzenie się człowieka jest naturalnym procesem, nieodwracalnym, wywołującym zmiany w każdym z układów organizmu człowieka. Wiążąe się  ze  stopniowym narastaniem zmian na poziomach: biologicznym, psychicznym oraz społecznym. W efekcie tych złożonych i jednocześnie nieodwracalnych procesów naturalnych dochodzi do osłabienia możliwości regeneracyjnych i psychofizycznych organizmu ludzkiego, które dodatkowo są ograniczone poprzez przebyte w ciągu życia choroby czy urazy. U ludzi w wieku geriatrycznym sprawność fizyczna i psychiczna jest  zróżnicowana, a występujące niedomogi w psychice i motoryce wymuszają indywidualne zlecanie ćwiczeń dostosowanych do ogólnego stanu zdrowia chorego oraz okresu choroby. Mnogość dostępnych form ruchu umożliwia dopasowanie ćwiczeń do konkretnych potrzeb. U osób w podeszłym wieku i cierpiących na dolegliwości ważnym zagadnieniem staje się profilaktyka wtórna i trzeciorzędowa, czyli przestrzeganie obowiązujących zasad w leczeniu podstawowej jednostki chorobowej oraz chorób współistniejących. Aktywność fizyczna u osób starszych powinna oddziaływać w obszarach takich jak: wytrzymałość, siła, równowaga, gibkość. Ważny jest właściwy dobór aktywności aby były one możliwe do wykonania w związku z występującymi schorzeniami oraz by sprawiały ćwiczącemu przyjemność.