Türkiye’de Sürdürülebilir Tarım ve İyi Tarım Uygulamaları

Abstract

Bu makalede, tarihsel gelişim içinde tarımın yeri ve stratejik önemi çerçevesinde genel bir değerlendirme yapılarak, toplumsal sorumluluk açısından tarımla etkileşimin payı irdelenmeye çalışılmıştır. Ulusal tarım politikalarımızın dönemsel olarak üretime ve dolaylı olarak da gelir, ihracat ve istihdama olan katkısı, biyolojik çeşitlilik ve ekolojik dengeye olan yansımalarıyla, sosyal sorumluluk bakımından etkileri incelenmiştir. Tarımın sosyal sorumlulukları boyutunun sürdürülebilir kalkınma bağlamında, kurumsal sorumluluk ilkeleri ve Avrupa Birliğine entegrasyon çabaları doğrultusunda nasıl değerlendirilmesi gerektiği yaklaşımları kıyaslanmaya çalışılmıştır. Ortak Tarım Politikaları uyarlamalarının ülkeler arası tarımsal yapılanma ortaklaşmasına, modernleşmeye ve verimlilik artışına katkılarına ilişkin değerlendirmeler özetlenmiştir. Bu bağlamda sivil toplum kuruluşlarının katılımları ve kooperatifleşme teşviklerinin toplumsal sorumluluktaki payları, evrensel önerilerle de birleştirilerek irdelenmiştir. Bir toplumsal sorumluluk ve zorunluluk olarak da ele alınması gereken Gıda Güvenliği programıyla birlikte sağlanabilirlik, sürdürülebilirlik ve sağlık güvenliği gibi temel koşulların da yakalanması bakımından evrensel boyutta benimsenen temel bazı stratejilerin önemi vurgulanmaya çalışılmış ve ilgili “anahtar fırsatlar” özetlenmiştir. Türkiye gibi tarım ülkelerinin geleneksel değerlerini koruması, kaliteli gıda üretimi ve çevrenin korunmasının yarınlarımız açısından önemi değerlendirilmiştir. Modern teknolojik ürünler olarak lanse edilmeye çalışılan yeni uygulamaların, tarımın gelecek güvencesi bakımından durumu, objektiflik ilkesi çerçevesinde irdelenmiştir