Evaluation of the Babies of Mothers With Placental Implantation Defects: Single center results

Abstract

Background: Placental implantation defects are the most important causes of antepartum vaginal bleeding. In addition, the incidence of perinatal complications is also increased mainly due to preterm birth and small-forgestational-age fetuses. The other complications in neonates are intrauterine asphyxia, infections, respiratory distress. The aim of this study is to determine its association with adverse maternal and neonatal outcomes.Materials and Methods: Babies of the mothers with placental implantation defects followed in Neonatal Intensive Care Unit (NICU) in 2014-2015 were retrospectively sectional screened and involved in the study. Fetal loses, stillbirth fetuses, and live births were recorded.  Neonatal evaluation included Apgar scores, birth weight, resuscitation in delivery room, respiratory distress, surfactant application, ventilator support, early and late onset neonatal sepsis, feeding tolerance, major anomalies and mortalities of the babies hospitalized in Neonatal Intensive Care Unit were investigated from hospital records.Results: There were 116 premature infants (90,62%) hospitalized in NICU and 9 infants (7,03%) had surfactant therapy for severe respiratory distress syndrome (RDS). Also, there were 68 infants hospitalized for respiratory distress due to pneumonia, transient tachypnea of neonate or RDS had ventilator support. NICU hospitalization incidence is higher in neonates of mothers with placental implantation defects. Conclusion: As well as antenatal careful follow up of mothers, it is also important that these pregnants give births in centers with third level neonatal intensive care unitsAmaç: Plasental implantasyon defektleri, antepartum vajinal kanamanın en önemli nedenleridir. Ek olarak, perinatal komplikasyonların insidansı da, özellikle preterm ve gebelik yaşına göre küçük doğan bebeklere bağlı olarak artmaktadır. Yenidoğanlarda diğer komplikasyonlar intrauterin asfiksi, enfeksiyonlar, solunum sıkıntısıdır. Bu çalışmanın amacı, bu durumların anne ve yenidoğanda getirdiği sonuçlarla olan ilişkilerini belirlemektir. Gereç ve Yöntem: Yenidoğan yoğun bakım ünitesinde 2014-2015 yıllarında plasental implantasyon bozukluğu olan annelerin bebekleri geriye dönük olarak tarandı ve çalışmaya alındı. Fetal kayıplar, ölü doğumlar ve canlı doğumlar kaydedildi. Yenidoğan değerlendirmesi; yoğun bakım ünitesine yatırılan bebeklerin Apgar skorları, doğum ağırlığı, doğum odasında resusitasyon, solunum sıkıntısı, yüzey aktif madde uygulaması, ventilatör desteği, erken ve geç başlangıçlı yenidoğan sepsisi, beslenme toleransı, major anomalileri ve mortaliteleri hastane kayıtlarından araştırıldı.Bulgular: Yenidoğan yoğun bakım ünitesinde yatırılan 116 bebek (% 90,62) prematür iken, dokuz (% 7,03) bebek ciddi respiratuar distres sendromu (RDS) için surfaktan tedavisi aldı. Pnömoni, yenidoğanın geçici takipnesi veya RDS nedeniyle solunum sıkıntısı gelişen ve bu yüzden hastanede takip edilen 68 bebeğe ventilator desteği verildi. Plasental implantasyon bozukluğu olan annelerin bebeklerinin yenidoğan yoğun bakım ünitesinde yatış oranının yüksek olduğu gözlendi. Sonuç: Annelerin doğum öncesi takiplerinin dikkatli yapılmasının yanı sıra, bu gebelerin üçüncü düzey yenidoğan yoğun bakım üniteleri olan merkezlerde doğum yapmaları da önemlidir.