De kloof overbruggen

Abstract

T.A.M.J. VAN AMELSVOORT redactioneel artikel Terwijl men in Nederland in de ggz op dit moment druk bezig is met de voor-bereidingen voor de transitie van de jeugd-ggz naar de gemeenten, welke vanaf 1 januari 2015 werkelijkheid wordt, staat op het internationale toneel een hele andere transitie op dit moment volop in de schijnwerpers, namelijk die van jeugd-ggz naar volwassenen-ggz. In veel landen vindt deze transitie, net zoals in Nederland, plaats rondom het 18e levensjaar. Echter, recent onderzoek laat zien dat deze transitie vaak slecht gepland, slecht uitgevoerd en slecht ervaren wordt en in minder dan 5% naar tevredenheid verloopt (Singh e.a. 2010). Van jeugd-naar volwassenen-ggz Het onderscheid tussen jeugd-ggz en volwassenen-ggz is meer dan slechts het verschil in leeftijd van de doelgroep. De werkwijze van de jeugd-ggz en de vol-wassenen-ggz zijn dusdanig verschillend dat dit soms moeilijk uit te leggen is aan de patiënt en zijn of haar systeem. De vanzelfsprekendheid waarmee de jeugd-ggz het systeem betrekt bij de behandeling, verandert bij de overgang naar de volwassenen-ggz in vrij abrupte individuele benadering waarbij als vanzelfsprekend het systeem niet meer betrokken wordt bij de behandeling. Dit is echt een fout in ons zorgstelsel. Ook de meetinstrumenten die gehanteerd worden in de jeugd-ggz sluiten niet of nauwelijks aan op die van de volwasse-nen-ggz, wat interpretatie van gegevens gedurende de levensloop soms bemoei-lijkt of onbetrouwbaar maakt. De afgelopen jaren heb ik menig kinderpsychiater horen mopperen over het feit dat ze moeite hadden om hun patiënten van 18 jaar (of ouder) door te ver-wijzen naar de volwassenen-ggz. Vaak gaat het hier om patiënten met een autismespectrumstoornis, adhd of een verstandelijke beperking. Gelukkig heeft het besef dat deze stoornissen niet ophouden bij het bereiken van de 18-jarige leeftijd er inmiddels wel toe geleid dat de volwassenen-ggz steeds beter ingericht is op de diagnostiek en behandeling van deze stoornissen. Echter, voor jongeren met een verstandelijke beperking en een psychiatrische stoornis is er nog nauwelijks een aanbod in de volwassenen-ggz, terwijl dit een van de kwetsbaarste groepen is die veel maatschappelijke problemen en kosten met zich meebrengt. Dit is schrijnend om te zien. Van de andere kant bekeken, worden bijvoorbeeld patiënten met een psychotische stoornis, of voortekenen daarvan, regelmatig al voor hun 18e verjaardag aan de volwassenen-ggz over-gedragen, omdat de jeugd-ggz hier niet altijd voldoende op ingericht is.