Özçekim (Selfie) Fotoğrafları Sosyal Ağlarda Paylaşma ve Paylaşmama Nedenleri

Abstract

Bireylere kimlik inşası, öz kimliğin yönetimi ve sosyal ilişkilerin yönetilmesi konusunda yeni fırsatlar sunan sosyal medya ortamlarında bireyler artık izleyici ya da topluluk karşısında imajlarını daha kolay vurgulayabilmekte ve özellikle fotoğraf üzerinden benlik sunumlarını güçlendirebilmektedirler. Özçekim bu anlamda bir çeşit iletişim aracı olarak değerlendirilmekte ve teknolojiyi daha sık ve etkili kullanan üniversite öğrencilerinin kişisel imaj sunuları için bir araç niteliği taşıyabilmektedir. Bu kapsamda, bu araştırmada Türkiye’de uzaktan öğrenim gören öğrencilerin özçekim yapma ve bu çekimleri sosyal medyada paylaşma eğilimlerini ve nedenlerini ortaya çıkarmak amaçlanmıştır. Bunun yanısıra araştırma, özçekim yapmayan ya da yapmasına rağmen herhangi bir sosyal paylaşım ağında paylaşmayan uzaktan öğrenenlerin düşüncelerini de ortaya koymayı amaçlamaktadır. Bu amaçlarla araştırmanın örneklemini Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Fakültesi’nde öğrenim gören ve çalışmaya gönüllü katılan 3112 üniversite öğrencisi oluşturmuştur. Çalışmada veri toplama aracı olarak 3 bölümden oluşan bir anket formu kullanılmıştır. Anket formunda katılımcıların demografik bilgilerini, özçekim yapma ve bunu sosyal ağlarda paylaşma nedenlerini belirleme amaçlı çoktan seçmeli sorular yer alırken; kullanıcıların özçekim yapmama nedenlerini belirlemede açık uçlu soruya yer verilmiştir. Nicel ve nitel yöntemlerin birlikte işe koşulduğu araştırmada nicel verilerin analizinde tanımlayıcı istatistiklerden faydalanılmıştır. Nitel veriler betimsel analizle yorumlanarak kategoriler haline getirilmiştir. Bu bağlamda elde edilen verilere göre kullanıcıların en fazla özçekim yapma nedeni farklı yüz ifadeleriyle kendini göstermek ve böylece eğlenmek; özçekim yapmama nedenleri ise sahip olunan imajı koruma, izlenimleri inceleme /başkalarını nasıl gördüğü, sistemi eleştirme, toplumsal ahlaka aykırı bulma olarak gruplandırılmıştır. Individuals are able to strengthen their self-presentations and self-images infront of the communities and publics via social media that provides new opportunities for identity construction, image and social relations management. Selfie is considered as a communication tool, especially for university students who use technology more often and efficiently. In this scope, the purpose of this study is to reveal the reasons of taking and sharing selfie of distance university learners in Turkey. Besides, the study aims to uncover the reasons of not taking selfie or not sharing it on social media. The sample of the study includes 3112 distant university students enrolled in Anadolu University. A questionnaire form which consists of 3 categories is used to collect the data. In the form, there are questions asking the participants demographic information, and there are multiple choice questions asking the reasons of taking selfies and sharing them on social media. Moreover, there are open ended questions that ask the reasons of not taking and sharing selfies. Both qualitative and quantiative methods are conducted in the study. For the analysis, descriptive statistics are applied for quantitative part. On the other hand, content analysis is applied to reveal the results of he qualitative part. The results of the study show that the most common reason of taking selfie is reflecting self image with different facial expressions and having fun. In addition, the most common reasons of not taking and sharing selfie are protecting self-image, analyzing impressions of others, criticism of the system and obeying ethics of the society.