Pathofysiologie van lipopolysaccharide geïnduceerde inflammatoire respons bij vogels

Abstract

Inflammatie is een beschermende respons op infectie en/of weefselschade die gepaard gaat met de migratie van immuuncellen en mediatoren van de circulatie naar het betreffende weefsel. Deze respons dient om de initiële noxe (onder andere lipopolysaccharide of LPS) te verwijderen en genezing en herstel van het beschadigde weefsel te bekomen. LPS is een onderdeel van de buitenste celmembraan van gramnegatieve bacteriën dat pro-inflammatoire eigenschappen heeft en na toediening bij vogels een ontstekingsreactie teweegbrengt. Deze ontstekingsreactie gaat gepaard met onder andere veranderingen in lichaamstemperatuur, de productie van pro-inflammatoire cytokinen en vorming van acutefase-eiwitten, leukocytose en ziektegedrag. In welke mate elk van deze symptomen aanwezig is bij vogels hangt af van de vogelsoort. Bovendien zijn er verschillen met zoogdieren. De karakteristieken en pathofysiologische gevolgen van een ontstekingsreactie worden vaak bestudeerd in LPS-inflammatiemodellen. Deze inflammatiemodellen kunnen vervolgens toegepast worden in farmacodynamiekstudies om het klinisch effect van anti-inflammatoire geneesmiddelen, zoals niet-steroïdale ontstekingsremmers (NSAIDs) te beoordelen. In dit artikel wordt een overzicht gegeven van de LPS-geïnduceerde inflammatoire respons bij vogels.