Aile İçi Şiddetin Ergenlerin Şiddet Eğilimlerine Etkisi: Antalya Liseleri Örneği

Abstract

Aile içindeki şiddet ortamlarında yetişen çocuklar, şiddeti bir problem çözme mekanizması olarak öğrenmekte ve aile dışındaki yaşantılarında sorunlarını şiddet davranışıyla çözmeye çalışmakta olduğu düşünülmektedir. Bu çalışmada aile içinde şiddet ikliminde yetişen ergenlerin, şiddet davranışlarındaki etkisi incelenmiştir. Bu amaç doğrultusunda Antalya il merkezdeki liseleri temsilen seçilen 2.383 lise öğrencisine alan taraması uygulanmıştır. Makalede öğrencilerin aile içi şiddete maruz kalmaları ile sosyal çevrelerine sözel ve fiziksel şiddet uygulamaları arasındaki ilişkiler ortaya konulmuştur. Araştırma neticesinde elde edilen bulgulara göre; lise öğrencilerinden anne ve babalarının fiziksel şiddetine maruz kalanlar, şiddet görmeyenlere göre başkalarına daha fazla fiziksel ve sözel şiddet uygulamakta; hayvanlara daha fazla şiddet uygulamakta; daha fazla kızgınlık, saldırganlık ve öfke duygusu hissetmekte ve kendine daha fazla zarar vermektedirler. Aynı şekilde ebeveynler arasında şiddete tanıklık eden gençler, tanıklık etmeyenlere göre daha fazla sözel ve fiziksel şiddet eğilimi göstermekte; kızgınlık, saldırganlık ve öfke duygusunu daha fazla hissetmekte, kendilerine daha fazla zarar vermekte ve hayvanlara daha fazla şiddet uygulamaktadır.