TİP 2 DİYABET VE İNKRETİNLERİN ETKİSİ

Abstract

İnsanın yaşamının devamı, büyüme ve gelişmesi, sağlığının korunması için gerekli besin öğelerini doğru miktarlarda alıp, vücutta kullanılmasına beslenme denir. Beslenmenin ardından vücuttaki hormonların yeterli ve doğru salgılanması kişilerin sağlığı için önemlidir. Vücudumuzdaki insülin hormonun eksikliği ya da insülin eksikliği kaynaklı ortaya çıkan ve hiperglisemi ile karakterize Tip 2 diyabet dünyayı etkileyen önemli halk sağlığı sorunlarındandır. Patofizyolojisinin temelinde insülin direnci ve insülin sekresyonundaki azalmadır. Hastalığın ilerlemesiyle ilaç ve insülin kullanımı ortaya çıkmaktadır. Kullanılan ilaçlar ve insülin çoğu hastada tek başına uzun süreli tedavide yan etkilere sebep olmakta ve tedavinin etkinliği azalmaktadır. Günümüzde etkili glikoz kontrolü ve beta hücre fonksiyonunu düzenleyen inkretin bazlı tedavilerin önemi artmıştır. İnkretin, ağız yoluyla alınan karbonhidratların, intravenöz yolla verilen glukoza oranla intestinal hormon aracılı insülin sekresyonunu daha çok arttırması olarak bilinmektedir. İnkretin etkisi glikoza karşı insülin tepkisinin %50 ile %70’inden sorumludur. İnkretin hormonları glukagon benzeri peptid-1 (GLP-1) ve glukoza bağımlı insülinotropik polipeptit (GIP)’dir. Bu hormonlar, pankreas beta hücrelerinden glukoz ile indüklenmiş insülin sekresyonunu harekete geçirmek üzere intestinal mukozadan salınır. Yapılan son çalışmalarda tip 2 diyabeti tedavi etmek için GLP-1 tabanlı tedaviler ve Dipeptidil Peptidaz-4 İnhibitörü (DPP-4) inhibitörlerinin HbA1C’yi düşürme ve glisemik kontrolü düzenlemedeki etkilerinin saptanması üzerine ilave tedavi olarak inkretinlerin önemi ortaya çıkmıştır.Nutrition is the intake of the necessary nutrients for the continuation of human life, growth and development, and the protection of health, in the right amounts and using them in the body. Adequate and correct secretion of hormones in the body after nutrition is important for the health of people. Type 2 diabetes, which is characterized by hyperglycemia and arises due to the lack of insulin hormone in our body or insulin deficiency, is an important public health problem affecting the world. Its prevalence is significant all over the world and in our country. The basis of its pathophysiology is insulin resistance and a decrease in insulin secretion. The drugs and insulin used alone cause side effects in long-term treatment in most patients and the effectiveness of the treatment decreases.. Today, the importance of incretin-based therapies that regulate effective glucose control and beta cell function has increased. Incretin is known as oral carbohydrates increase intestinal hormone-mediated insulin secretion more than intravenous glucose. Incretin action is responsible for 50% to 70% of the insulin response to glucose. Incretin hormones are glucagon-like peptide-1 (GLP-1) and glucose-dependent insulinotropic polypeptide (GIP). These hormones are released from the intestinal mucosa to activate glucose-induced insulin secretion from pancreatic beta cells. In recent studies, the importance of incretins as an adjunct therapy has emerged upon the determination of the effects of GLP-1-based therapies and Dipeptidyl Peptidase-4 Inhibitor (DPP-4) inhibitors to reduce HbA1C and regulate glycemic control to treat type 2 diabetes