Hipertansiyon Hastalarının İlaç ve Diyet Tedavisine Uyum Düzeyleri

Abstract

Amaç: Bu tanımlayıcı araştırma, hipertansiyon hastalarının ilaç ve diyet tedavisine uyum düzeylerini ve uyumu etkileyebilecek bireysel faktörleri incelemek amacıyla yapıldı.Yöntemler: Araştırma, İstanbul’ da bir üniversite hastanesinin Kardiyoloji Polikliniğinde 1 Kasım-31 Aralık 2011 tarihleriarasında, çalışmaya katılmaya istekli ve gönüllü, en az 6 ay önce hipertansiyon tanısı konmuş 250 hasta ile yapıldı. Veriler Hasta Tanıtım Formu, İlaca Uyum Hakkındaki İnançlar Ölçeği (İUHİÖ) ve Diyete Uyum Hakkındaki İnançlar Ölçeğiyle(DUHİÖ) toplandı.Bulgular: Hastaların yaş ortalaması 62.9±1.15 olarak bulundu. Hastaların %65.2’ si kadın, %82’ si evli, %33.2’ si ilköğretimmezunu, %67’ sinin günlük hayatında stresin var olduğu, %44.4’ ünün düzenli egzersiz yaptığı, %55.2’ sinin ailesindehipertansiyon hastalığı olduğu belirlendi.Araştırmamıza katılan hastaların ilaç ve diyet yarar alt boyutlarının puan ortalamaları (İUHİÖ’nin yarar alt boyutu21.44±5.39, DUHİÖ’ nün yarar alt boyutu 23.44±5.50), engel alt boyutları puan ortalamalarından (İUHİÖ’ nin engelalt boyutu 17.52±4.66, DUHİÖ’ nin engel alt boyutu 12.9±3.59) daha yüksek bulunmuştur. Genel olarak çalışmamızakatılan hastaların ilaç tedavisine uyumlarının iyi, diyet tedavisine uyumlarının ise orta düzeyde olduğu bulunmuştur.Araştırmada, ailesinde hipertansiyon olan hastaların ilaç ve diyet tedavisine uyumlu, düzenli egzersiz yapan hastalarındiyet tedavisine uyumlu, ilaç tedavisine uyumsuz, günlük hayatında stresi olan hastaların ise ilaç ve diyet tedavisineuyumsuz olduğu belirlenmiştir (p<0.05).Sonuç: Araştırmaya katılan hastaların ilaç ve diyet tedavisine uyumları iyi düzeydedir. Günlük hayatında stresi olanhastaların ilaç ve diyet tedavisine uyum düzeyleri azalmaktadır. Ailesinde hipertansiyon olan hastalar ilaç ve diyet tedavisine daha uyumludur. Düzenli egzersiz yapan hastalar ilaç tedavisine uyumsuzken, diyet tedavisine uyumludur.