Sürdürülebilir Kalkınma Amaçlarında (2015-2030) Emzirmenin Önemi ve Türkiye’deki Mevcut Durum Işığında Hemşireye Düşen Görevler

Abstract

Açlık ve yetersiz beslenme, ülkelerin kalkınmasının önündeki en büyük engellerden biridir. Beslenme ile ilgili sorunlar, sadece düşük gelirli ülkeleri değil, orta ve yüksek gelirli ülkeleri de etkilemektedir. Özellikle yenidoğan ve bebeklik döneminde görülen yetersiz ve dengesiz beslenmenin uzun vadede toplumun ekonomik ve kültürel gelişimine olumsuz etkileri mevcuttur. Beslenme sorunlarının insan hayatının erken dönemlerinde başlaması, yenidoğanın hayatta kalma olasılığını azaltıp, ilerideki fiziksel, duygusal ve sosyal gelişimini olumsuz şekilde etkilemektedir. Bebek beslenmesinin en önemli öğesi anne sütüdür. Ancak son yıllarda, bakterilerin keşfi, hazır gıda ve mamaların yaygınlaşması,  teknolojinin gelişmesi ve kültürlerin değişmesi de dahil olmak üzere pek çok nedenden ötürü anne sütü alımı dünya genelinde istenen düzeyde değildir. Türkiye’de emzirmenin oldukça yaygın olduğu bilinmektedir. Türkiye Nüfus ve Sağlık Araştırması verilerine göre, emzirme oranlarının yüksekliğinin yanında, sadece anne sütü ile beslenme ve ortanca emzirme süresi istenilenden düşük düzeydedir. Emzirme uygulamalarının korunması, teşvik edilmesi ve desteklenmesi 2030 yılına kadar Sürdürülebilir Kalkınma Amaçları’na ulaşmak için oldukça önemlidir. Yenidoğan ve bebeklik döneminde beslenme yetersizliklerini önlemeye yönelik yapılan girişimlerin, erişkin döneme ve topluma getireceği faydalarının yanı sıra ülke kalkınmışlık düzeyine yapacağı katkı kaçınılmazdır. Doğum sonrası erken dönemde anne ve yenidoğan arasındaki ilişkinin başlatılması hemşireye düşen en önemli sorumluklardan biridir. Anne ve yenidoğan arasındaki temasın erken dönemde başlatılması, süt salınımının başlaması ve artmasına yardımcı olur. Bu çalışmanın amacı; sürdürülebilir kalkınma amaçlarına ulaşmada, bebek beslenmesinin mevcut durumunu ve bu süreçte hemşirenin önemini vurgulamak, yapılanlar ve yapılması gerekenler konusunda fikir sağlayabilmektir.Hunger and malnutrition are some of the biggest obstacles to the development of countries. Nutritional problems affect not only low-income countries but also middle and high-income countries. Inadequate and unbalanced nutrition, especially in the newborn and infancy, negatively affects the economic and cultural development of the society in the long run. The beginning of nutritional problems early in human life reduces the likelihood of newborn survival and negatively affects their future physical, emotional and social development. The most important element of baby nutrition is breast milk. However, in recent years, breast milk intake has not been at the desired level worldwide for many reasons, including the discovery of bacteria, the spread of ready-made food and baby food, the development of technology, and the changes of cultures. Breastfeeding is known to be fairly common in Turkey. According to the Turkey Demographic and Health Survey data, despite breastfeeding rate is high, breastfeeding only, and the median duration of breastfeeding is lower than desired. Protecting, encouraging, and supporting breastfeeding practices is essential to achieve Sustainable Development Goals by 2030. In addition to the benefits, it will bring to adulthood and society, attempts to prevent nutritional deficiencies in the newborn and infancy period are inevitable. Starting the relationship between mother and newborn in the early postpartum period is one of the most critical responsibilities for the nurse. Initiating contact between the mother and the newborn early helps to start and increase milk release. This study aims to highlight the current state of infant nutrition, the importance of nurses in this process in achieving sustainable nutrition goals, and providing an idea of what has being done and what to do.