W artykule dokonano przeglądu koncepcji zaangażowania organizacyjnego w perspektywie historycznej. Zwrócono uwagę na różnorodność podejść i specyfikę dokonań w poszczególnych okresach. Wyróżniono model zaangażowania organiza- cyjnego zaproponowany przez J. Mayera i N. Allen jako zasadniczy dla podstawowego nurtu współczesnych badań nad zaangażowaniem. Model zawiera rozróżnienie trzech niezależnych komponentów zaangażowania organizacyjnego, czyli emocjonalnego, racjo- nalnego i normatywnego. Każdy z nich wiąże się z innym stanem psychicznym i odpo- wiadającym mu zachowaniem w pracy. Możliwe jest na tej podstawie wskazanie trzech głównych uzasadnień uczestnictwa w organizacji (chęć, konieczność, powinność), a zara- zem związku pomiędzy tymi powodami a rodzajem zaangażowania w jej działalność. W konsekwencji podjętych rozważań zaakcentowano zgodność większości badaczy, pomimo różnorodności podejść, w uznawaniu roli emocjonalnego aspektu zaangażowa- nia organizacyjnego jako decydującego o autentyczności i sile identyfikacji z organizacją.
CITATION STYLE
Adamska-Chudzińska, M. (2015). Zaangażowanie organizacyjne pracowników jako źródło uczestnictwa w organizacji. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie, (8(944)), 45–55. https://doi.org/10.15678/znuek.2015.0944.0804
Mendeley helps you to discover research relevant for your work.