Prenatal Attachment and Social Support in Risk Pregnancies

Abstract

ÖZET Amaç: Bu çalışma riskli gebelerde prenatal bağlanma ve sosyal destek düzeylerinin belirlenmesi amacıyla yapılan analitik tipte bir araştırmadır. Gereç ve Yöntemler: Bu araştırmanın evrenini Konya ili Doğumevi Riskli Gebelik Servisinde yatan tüm gebeler, örneklem grubunu ise gönüllü olarak katılmak isteyen, 18 yaşından büyük, psikolojik sorunları olmayan 82 gebe oluşturmuştur. Veriler, araştırmacılar tarafından oluşturulan sosyodemografik soru formu, Çok Boyutlu Algılanan Sosyal Destek Ölçeği (ÇBSDÖ) ve Prenatal Bağlanma Envanteri (PBE) ile öz bildirime dayalı olarak toplanmıştır. Bulgular: Gebelerin %32,9’u erken doğum tehdidi (EDT), %14,6’sı ağrı, %13,4’ü fetal distress, %12,2’si oligohidroamniyoz tanısı %26,8’i ise diğer nedenler (gebelik kolestazı, gestasyonel diyabet, hipertansiyon, intrauterin gelişme geriliği, idrar yolu enfeksiyonu, idrarda protein, kanama, vs.) ile riskli gebelik servisine kabul edilmiştir. Gebelerin PBE ortalaması 56,76±9,23 (min=34, max=74), ÇBSDÖ ortalaması 55,34±15,96 (min=21, max=84) olarak bulunmuştur. Gebelerin PBE puanları ile ÇBSDÖ puanları arasında pozitif bir ilişki belirlenmiştir (p<0,05). PBE puanları ile ÇBSDÖ alt boyut puanları arasında ilişki bulunmamıştır (p>0,05). Sonuç: Çalışmamızda gebelerin PBE puan ortalamaları ile ÇBSDÖ puan ortalamaları arasında pozitif bir ilişki bulunmuştur. Ancak bu ilişki yüksek düzeyde değildir. Gebelerin aldığı sosyal destek arttıkça prenatal bağlanmanın artması beklenir. Çünkü gebenin; eşinden, ailesinden ve arkadaşlarından sosyal destek görmesi gebeliğin getirdiği değişikliklere özellikle riskli durumlara uyum sağlamasını kolaylaştırır. Bu bağlamda doğum öncesi bakımda rol alan ebeler gebelerin sosyal destek ve prenatal bağlanma durumlarını göz önünde bulundurarak bakımı planlayabilirler.