Wpływ Porozumienia paryskiego na zmianę polityki klimatyczno-energetycznej Unii Europejskiej i unijnych regulacji prawnych w tym zakresie

Abstract

Porozumienie paryskie do Ramowej Konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu stało się bezpośrednim bodźcem do przyjęcia Ramowej polityki klimatyczno-energetycznej do roku 2030, w której sformułowano wkład UE i państw członkowskich w realizację zobowiązań wynikających z Porozumienia paryskiego. Porozumienie paryskie „zainicjowało” też proces przeglądu prawodawstwa unijnego i przedstawiania (dyskutowania) propozycji jego zmian mających doprowadzić do wykonania postanowień Porozumienia. Celem artykułu jest przedstawienie wpływu Porozumienia paryskiego na zmianę polityki klimatyczno-energetycznej UE po 2020 r., a także analiza głównych kierunków projektowanych zmian unijnych regulacji prawnych zmierzających do wdrożenia globalnego zobowiązania UE podjętego w Paryżu w grudniu 2015 r. oraz próba oceny tych propozycji zmian. Wdrożenie tego globalnego zobowiązania UE nastąpić ma przede wszystkim przez zmianę aktów prawa unijnego tworzących tzw. pakiet klimatyczno-energetyczny do 2020. Nowo przyjęte akty prawa unijnego zaś w dalszej perspektywie staną się wyznacznikiem kierunku regulacji krajowych.