Burnout syndrome, job satisfaction and associated factors among primary health care doctors in Erzurum, Turkey

Abstract

Amaç: Bu çalışmanın amacı, Erzurum ilindeki pratisyen hekimler arasında tükenmişlik ve iş doyumu düzeylerini ve ilişkili faktörleri belirlemektir.  Yöntemler: Erzurum'da 2012 yılında birinci basamakta çalışan 253 doktordan, 246 tanesi çalışmaya dahil edilmiştir. Veriler Kişisel Bilgi Formu, Maslach Tükenmişlik Ölçeği (MTÖ) ve Minnesota İş Doyumu Ölçeği (MİDÖ) kullanılarak toplanmıştır. Bulgular: Çalışmaya katılan hekimlerin %72,8’i erkek, %70,7’si evli ve yaş ortalamaları 34,0±5,7 şeklindedir. Mesleğinin toplumda hak ettiği değeri bulduğuna inanmayanlar %92,5 olduğu saptanmıştır. 40 yaş üstü hekimlerin kişisel başarı puanları 29 yaş altındaki doktorlara göre daha düşük bulunmuştur (OR: 2,28, %95 1,50 – 4,92, p=0,03). Düzenli tatil yapmayan hekimlerin düzenli tatil yapmayan hekimlere göre iş doyumu ve kişisel başarı puanları daha yüksektir (p<0,05). Hekimlerin, MTÖ alt boyutları olan duygusal tükenmişlik, duyarsızlaşma, kişisel başarı puanları sırasıyla %69,1’inde, %75,6’sında ve %79,3’ünda düşük saptanmıştır. Genel iş doyumu puan ortalaması ise %70,6’sında orta düzeyde bulunmuştur. Sonuç: Birinci basamak sağlık kurumlarında görev yapan hekimlerin 1/3’ünde tükenmişlik ve iş doyumu yüksek bulunmuştur. Bu durum göz önüne alınarak, hekimlerin tükenmişlik düzeylerini azaltmaya, iş doyumu düzeylerini arttırmaya yönelik öneriler yapılmıştır.