Ciała podatne na zranienie. Judith Butler, samozniszczenie i radykalne akty oporu

Abstract

Artykuł analizuje kategorię cielesnej podatności (vulnerability) i kruchości życia w ujęciu Judith Butler. Autorka stawia pytania o projektowany przez Butler nieopozycyjny związek między podatnością podmiotu a oporem. Refleksji poddany zostaje również Butlerowski postulat niestosowania przemocy, dla którego wyzwaniem są analizowane w tekście przykłady działań, wykorzystujących co prawda podatność, ale przybierających postać destrukcji lub autodestrukcji. Zestawiając dwa przypadki samospalenia (Omida Masumali i Ryszarda Siwca) oraz dwie figury terrorystek (Ulrike Meinhof z RAF i Marthy Doherty fikcyjnej członkini IRA z powieści Anny Bojarskiej Agitka), autorka zwraca uwagę na trudną czasem do wytyczenia granicę między „siłą bezsilnych” a „przemocą zranionych”.