Επαυξημένη Πραγματικότητα και Σχολικά Εγχειρίδια: Μία ενναλακτική πρόταση διδασκαλίας σε σύγχρονες και ασύγχρονες ψηφιακές τάξεις

Abstract

Σκοπός της παρούσας έρευνας ήταν η εξέταση της δυνατότητας αξιοποίησης της Επαυξημένης Πραγματικότητας (Ε.Π.) στα σχολικά εγχειρίδια κατά τη διάρκεια της επείγουσας απομακρυσμένης διδασκαλίας λόγω της πανδημίας του COVID-19. Είκοσι δύο εκπαιδευτικοί πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης ανέπτυξαν και αξιοποίησαν την Ε.Π. σε συγκεκριμένες σελίδες και ενότητες σχολικών εγχειριδίων με τις οποίες αλληλεπίδρασαν οι μαθητές τους (Ν=76). Τα δεδομένα συλλέχθηκαν μέσω ερωτηματολογίων που στηρίχθηκαν στο θεωρητικό υπόβαθρο των μοντέλων αποδοχής της τεχνολογίας. Αυτά είχαν σχέση με την αντιληπτή ευκολία ανάπτυξης των ενοτήτων Ε.Π. σε σχολικά βιβλία και την αντιληπτή τους χρησιμότητα στη διδασκαλία από την πλευρά των εκπαιδευτικών, καθώς και την αντιληπτή ευκολία χρήσης και χρησιμότητας από την πλευρά των μαθητών. Επιπρόσθετα, εξετάστηκαν οι πεποιθήσεις ελέγχου σχετικά με τους παράγοντες που επηρεάζουν τη χρήση της Ε.Π. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι εκπαιδευτικοί, με την κατάλληλη προετοιμασία σε επίπεδο παιδαγωγικού σχεδιασμού, μπορούν να αναπτύξουν εύκολα επαυξημένο υλικό και οι μαθητές επίσης, να το χρησιμοποιήσουν χωρίς καμιά δυσκολία. Κατά την εφαρμογή της Ε.Π. σε σύγχρονες και ασύγχρονες ψηφιακές τάξεις χρειάζεται να έχουν επιλυθεί τα προβλήματα της πρόσβασης στην τεχνολογία τόσο των μαθητών όσο και των εκπαιδευτικών.