Sınıf Öğretmeni ve Sınıf Öğretmeni Adayları Dijital Öykü Atölyesinde

Abstract

Bu araştırmanın amacı TÜBİTAK tarafından desteklenen proje kapsamında gerçekleştirilen dijital öykü atölyesi etkinliklerinin katılımcıların bilgisayar destekli eğitim yapmaya ilişkin tutumları üzerindeki etkisini belirlemek ve proje sürecindeki deneyimlerini incelemektir. Araştırmada karma yöntem araştırmalarından iç içe karma desen tercih kullanılmıştır. Araştırma çalışma grubunun belirlenmesinde amaçlı örnekleme türlerinden ölçüt örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Projenin birinci aşaması için katılımcı olarak Türkiye’nin yedi farklı bölgesinde görev yapan 28 sınıf öğretmeni, projenin ikinci aşaması için ise katılımcı olarak farklı üniversitelerde öğrenim gören 28 sınıf öğretmeni adayı belirlenmiştir. Araştırma verilerinin elde edilmesi amacıyla “Bilgisayar Destekli Eğitim Yapmaya İlişkin Tutum Ölçeği” ile araştırmacılar tarafından geliştirilen görüşme formu kullanılmıştır. Nicel verilerin analizinde Shapiro-Wilks ve Levene’nin Varyansların Homojenliği testi, Wilcoxon İşaretli Sıralar testi kullanılmıştır. Nitel verilerin analizinde içerik analizinden faydalanılmıştır. Elde edilen bulgulara göre uygulamalar sonrasında katılımcıların bilgisayar destekli eğitim yapmaya ilişkin tutum puanlarının artmış olduğu ancak istatistiksel olarak bu artışın anlamlı olmadığı belirlenmiştir.Katılımcıların dijital öykülemeyi uygulanabilir buldukları ve dijital öykülemenin birçok katkısı olduğunu düşündükleri tespit edilmiştir. Katılımcılar bu süreç içinde uygulamalara, proje ekibine ve diğer katılımcılara yönelik olumlu duygu ve düşünceye sahip olduklarını belirtmişlerdir. Süreç içerisinde zamanın kısa olmasından dolayı sorun yaşadıklarını ifade etmişlerdir. Katılımcılar bu tarz projelerin devam etmesi gerektiğini belirtmişlerdir. Genel olarak katılımcıların proje deneyimlerinin olumlu olduğu belirlenmiştir.