ÖZEL ÖĞRENME GÜÇLÜĞÜ TANILANMA SÜRECİ

Abstract

Amaç: Bu çalışmanın amacı özel öğrenme güçlüğü olan çocukların tanılanma sürecinin çocuk ve ergen psikiyatristleri görüşlerine göre değerlendirilmesidir.Gereç ve Yöntemler: Bu çalışma nitel araştırma yöntemlerine dayalı bir fenomenoloji çalışmasıdır. Araştırmada veri eldesi yarı yapılandırılmış görüşme tekniği ile sağlanmıştır. Araştırmanın katılımcı grubunu toplam 17 çocuk ve ergen psikiyatristi oluşturmaktadır.Bulgular: Araştırma bulguları değerlendirme, sorunlar ve öneriler başlıkları altında toplanmıştır. Değerlendirme ile ilgili bulgularda tanılamanın nasıl gerçekleştiğine ilişkin en fazla kodlanan madde “klinik görüşme/muayene” olurken, tanılama sürecinde kullanılan ölçme araçlarına ilişkin en fazla kodlanan maddeler “WISC-R” ve “Özel Öğrenme Güçlüğü Bataryası” olmuştur. Tanılama sürecinde ortaya çıkan sorunlara ilişkin en fazla kodlanan maddeler ise “öykü almada güçlük”, “dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu ile sık birliktelik gösterdiği için belirtilerin karışması” ve “öğretmenden bilgi alınamaması” şeklindedir. Öneriler ile ilgili doktorların ailelerden beklentilerine ilişkin kodlanan maddeler “açık ve net bir şekilde çocuğun yaşadığı güçlükleri anlatma” ve “düzenli takip ve sıkı gözlem yapmaları” olmuştur.Sonuç: Özel öğrenme güçlüğü tanılama sürecinde çoğunlukla klinik görüşmeye dayalı karar verildiği, bu süreçte risk grubundaki çocukla ilgili öykü almada güçlük yaşandığı, bu nedenle aileler ve öğretmenlerden daha kapsamlı bilgiye gereksinim duyulduğu sonuçlarına ulaşılmıştır. Elde edilen bulgular doğrultusunda aileler ve öğretmenlerin, özel öğrenme güçlüğü tıbbi tanılama sürecindeki rol ve sorumlulukları hakkında bilgilendirilmeleri, araştırmacıların farklı gereksinim gruplarının tıbbi tanılama sürecini ele almaları ve özel öğrenme güçlüğü tanılama sürecinde kullanılabilecek farklı ölçme araçlarının geliştirilmesine yönelik çalışmalar yapmaları ve son olarak hastanelerde görev alan psikologların nicelik yönünden arttırılması önerileri geliştirilmiştir.Objective: This study was carried out to evaluate the diagnosis process of children with specific learning disabilities according to the views of child and adolescent psychiatrists.Material and Methods: This study is a phenomenology study based on qualitative research methods. Data collection in the research was carried out by semi-structured interview technique. The participant group of the study consisted of 17 child and adolescent psychiatrists.Results: Research findings were gathered under the headings of evaluation, problems and suggestions. In the evaluation findings, the most coded item regarding how the diagnosis made was "clinical interview ", while the most coded items regarding the measurement tools used in the diagnosis process were "WISC-R" and "Specific Learning Disability Battery". The most frequently coded items regarding the problems occurring in the diagnosis process are "difficulty in taking anamnesis", "symptoms being confused because it is frequently associated with attention deficit hyperactivity disorder" and "not being able to get information from the teacher". The items coded regarding the expectations of the doctors from the families are "explaining the difficulties clearly experienced by the child" and "regular follow-up and close observation".Conclusion: It was concluded that the decision was made mostly based on clinical interview in the diagnosis process of specific learning disabilities, and there was difficulty in taking the story of the child, therefore, more comprehensive information was needed from families and teachers. In line with the findings, following recommendations have been developed; families and teachers should be informed about the roles and responsibilities in diagnosis process of specific learning disabilities, researchers should work on the development of different measurement tools that can be used in the diagnosis of specific learning disabilities, and finally, the number of psychologists working in hospitals should be increased.